Μια μέρα στο γυμναστήριο
Το σκεφτόμουν από
το σαββατοκύριακο. Έφτασε Πέμπτη. Ντύθηκα, έβαλα τις φόρμες μου, τα αθλητικά
μου, έπιασα τα μαλλιά μου, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη μου. Είμαι ένα κουκλάκι,
μωρέ μωρέ!!
Και κάπως έτσι
έφτασα στο γυμναστήριο. Και ανέβηκα τις σκάλες όλο χαρά! (που να ήξερα η
καημένη τι με περίμενε...) Και μπήκα στην αίθουσα. Και βγήκα μετά από δυόμιση ώρες.
Όχι, ντάξει... Καλά
ήταν. Δεν μπορώ να πω. Καλά ήταν.
Είχα κάποια ΜΙΚΡΟ προβληματάκια αλλά ντάξει.
Δεν μπορούσα να κατέβω τις σκάλες αλλά ντάξει.
Τα πόδια μου έφευγαν μόνα τους, αλλά ντάξει.
Τελικά τα κατάφερα και τις κατέβηκα. Γενικώς θεωρώ οτι τα κατάφερα να φέρω εις πέρας την δοκιμασία “γυμναστήριο” και είμαι πολύ χαρούμενη για μένα! Και επειδή όπως προείπα τα κατάφερα είπα να ανταμείψω τον εαυτό μου!
Είχα κάποια ΜΙΚΡΟ προβληματάκια αλλά ντάξει.
Δεν μπορούσα να κατέβω τις σκάλες αλλά ντάξει.
Τα πόδια μου έφευγαν μόνα τους, αλλά ντάξει.
Τελικά τα κατάφερα και τις κατέβηκα. Γενικώς θεωρώ οτι τα κατάφερα να φέρω εις πέρας την δοκιμασία “γυμναστήριο” και είμαι πολύ χαρούμενη για μένα! Και επειδή όπως προείπα τα κατάφερα είπα να ανταμείψω τον εαυτό μου!
Καλή μου όρεξη!
mirsini
★
0 σχόλια